ALQUIN

Alquin

Halverwege de jaren '70 toonaangevende progressieve rockformatie uit Delft, die invloeden uit pop, klassiek, symfo en jazz in haar muziek verwerkt. Hoewel de meeste platen in Engeland worden opgenomen, met Engelse producers, blijft een internationale doorbraak uit.
Volledige biografie...

Bezetting

Michel van Dijk   zang
Job Tarenskeen   achtergrondzang, drums
Jan Visser (1)   basgitaar
Ronald Ottenhof   fluit, saxofoon
Dick Franssen   toetsinstrumenten
Ferdinand Bakker   achtergrondzang, gitaar, toetsinstrumenten
Meer resultaten... Minder resultaten

Overige muzikanten

Piet-Hein Strack van Schijndel   drums
Rob ten Bokum   basgitaar
Frans Koenn   basgitaar
Walter Latupeirissa   basgitaar
Bart Terlaak   drums
Hein Mars   basgitaar, zang
Paul Weststrate   drums
Meer resultaten... Minder resultaten

Genoemd in de biografie van

1971   Threshold Fear
1972   Brainbox
1972   Rob ten Bokum
1977   The Meteors
1979   Sido Martens
1999   Ongenode Gaste
2008   Julya Lo'ko
Meer resultaten... Minder resultaten

Biografie Alquin

Halverwege de jaren '70 toonaangevende progressieve rockformatie uit Delft, die invloeden uit pop, klassiek, symfo en jazz in haar muziek verwerkt. Hoewel de meeste platen in Engeland worden opgenomen, met Engelse producers, blijft een internationale doorbraak uit.

1971

Via Negram verschijnt de eerste single van Threshold Fear: Sally Saddlepain. De band besluit zijn naam te wijzigen in Alquin, naar het Alcuinklooster waar de band repeteert. Drummer Piet-Hein Strack van Schijndel wordt vervangen door Paul Weststrate.

Threshold Fear

1972

De band doet op 29 januari in het Amsterdamse Paradiso het eerste optreden onder de nieuwe naam Alquin. Veelbelovende demo's leveren een contract met platenmaatschappij Polydor op. Onder leiding van producer Hans van Oosterhout wordt een debuutelpee opgenomen die aan het eind van het jaar verschijnt.

1973

De ster van Alquin rijst snel. Begin 1973 wordt de band door de lezers van Muziekkrant Oor uitgeroepen tot 'meest trendsettende band'. Alquin schittert tevens op het Pinkpopfestival in Geleen. Ook in Engeland groeit de belangstelling voor het nieuwe Nederlandse fenomeen. De band treedt op in Londen en wordt gevraagd voor het programma The Old Grey Whistle Test. Samen met de vermaarde producer Derek Lawrence (onder andere Deep Purple) wordt de nieuwe LP opgenomen, The Mountain Queen.

1974

The Mountain Queen zorgt ervoor dat Alquin opstoot in de vaart der volkeren, ook internationaal. De band toert door Engeland en Duitsland als voorprogramma van Golden Earring, in Frankrijk met The Who en door eigen land op eigen kracht. Desondanks is de band wat ongelukkig met zijn intellectuele imago. Door het geluid flink aan te scherpen met een steviger stijl en bondiger nummers wordt getracht dat af te werpen. De streetcredibility wordt verder opgekrikt met het aantrekken van zanger Michel van Dijk (eerder onder meer Les Baroques, Ekseption en Brainbox).

Brainbox Ekseption Les Baroques

1975

Met producer Roger Bain wordt in Engeland de derde plaat Nobody Can Wait Forever opgenomen, die inderdaad een steviger koers laat horen. Omdat Paul Weststrate halverwege de opnamen onder de wapenen moet, neemt Job Tarenskeen zijn plaats achter de drumkit in. De nieuwe plaat wordt goed ontvangen en ook de Amerikaanse vestiging van Polydor stort zich in de strijd. Van een Amerikaanse tournee komt het echter niet. Het album verkoopt goed, maar de single Wheelchair Groupie blijft steken in de tipparade. Hein Mars verlaat de groep en wordt vervangen door Rob ten Bokum (ex-Vitesse). De band onderneemt een uitgebreide 'Holland Tour'.

Vitesse

1976

Wanneer Alquin in Engeland de nieuwe LP opneemt blijkt Ten Bokum te zijn vervangen door Jan Visser (voorheen George Baker Selection en Dizzy Man's Band). Het nieuwe album wordt opgenomen met Vic Smith, die de band een lichtvoetiger, funky kant opstuurt. Best Kept Secret verkoopt goed, maar de reacties zijn flauwer vergeleken met voorgaande platen. Er vindt een tweede 'Holland Tour' plaats, waarvan de LP Alquin On Tour een weerslag is. Eind 1976 komt Alquin terecht in een artistieke crisis.

Dizzy Man's Band George Baker

1977

Het jaar begin met een lichtpuntje. Nadat Golden Earring in de Oor-poppolls jarenlang eindigde als 'Beste Nederlandse Popgroep', weet Alquin eindelijk een einde te maken aan die status quo. Het lost de interne problemen echter niet op. Alquin gaat uit elkaar en een verzamelelpee geldt als het officiële afscheid. Job Tarenskeen en Ferdinand Bakker formeren Meteors. Michel van Dijk neemt in 1979 met Rinus Gerritsen van Golden Earring een plaat op.

The Meteors

1995

Op 18 november wordt in het uitverkochte Delftse jongerencentrum De Eland een succesvol reünieoptreden gedaan in een bezetting met Van Dijk, Bakker, Franssen, Tarenskeen, Ottenhof en Raggende Man Dick Schulte-Nordholt.

De Raggende Manne Dick Schulte Nordholt

1996

Na het Eland-concert onderneemt Alquin een korte tournee langs enkele universiteitssteden.

1999

Bakker, Van Dijk en Tarenskeen spelen mee tijdens de optredens van de Delftse gelegenheidsformatie Let's Stick Together.

Let's Stick Together

2003

Dick Franssen, Ferdinand Bakker, Job Tarenskeen, Michel van Dijk en Ronald Ottenhof komen bij elkaar voor Alquinconcerten op 19 en 20 maart in zaal Speakers te Delft. Het is een besloten concert voor de leden van een Delftse Platenuitleenclub die er een jubileum viert. De baspartijen tijdens de optredens worden verzorgd door Frans Koenn (Loïs Lane, Let's Stick Together). Beide concerten zijn in minder dan een uur uitverkocht. De roep om extra concerten is dermate groot dat de groep nog eenmaal een Holland Tour onderneemt die op 30 mei begint in Zaandam en twee weken later eindigt in Utrecht. Begin september komt de DVD One More Night uit. Naast een complete registratie van het concert dat de band gaf op 13 juni in De Boerderij te Zoetermeer, bevat de DVD exclusieve beelden van Alquin in Engeland in de jaren zeventig en een documentaire met nieuwe interviews met de bandleden. Tegelijkertijd met de DVD verschijnt er een dubbel-cd met naast het complete Zoetermeer concert een nieuw nummer van circa 10 minuten.

Loïs Lane

2004

Bassist Frans Koenn verlaat Alquin wegens te drukke werkzaamheden. Zijn vervanger is Walter Latuperisa. De band werkt aan een nieuw album.

2005

De opnamen van de basistracks voor het nieuwe album beginnen in de eerste week van maart. Alquin tekent een contract bij Universal en is zo na dertig jaar weer terug bij het oude label Polydor dat tegenwoordig deel uitmaakt van Universal. De eerste uitgave is in augustus de compilatie The Ultimate Collection, met daarop naast oud materiaal ook twee recent opgenomen tracks. Eind september volgt het compleet nieuwe album Blue Planet.

2007

Alquin gaat in oktober en november met het programma You Always Can Change op tournee langs de Nederlandse theaters. De première is op 3 oktober in Theater de Veste te Delft.

2009

Het album Sailors And Sinners bevat louter eigen werk. Na een feestelijke cd-presentatie op 10 september in club Bitterzoet te Amsterdam gaat Alquin met de nieuwe nummers op tournee door Nederland.

2010

Toetsenist Dick Franssen speelt in de geheel vernieuwde bezetting van Ongenode Gaste, de band rondom zanger Peter Beeker.

Ongenode Gaste

Foto's Alquin

Audio/Video Alquin

Video Alquin