MARTIN VAN DUYNHOVEN

Martin van Duynhoven

Martin van Duynhoven is samen met Han Bennink, John Engels en Pierre Courbois een van de meest gerenommeerde Nederlandse jazzdrummers en percussionisten uit de bebopgeneratie van de jaren zestig en zeventig. In 1958 wint hij de eerste prijs op het muziekconcours te Tilburg, in 1967 de eerste prijs op het ...
Volledige biografie...

Instrumenten

componist, drums, percussie

Genoemd in de biografie van

1970   Arjen Gorter
1972   Maurice Horsthuis
1974   Arnold Dooyeweerd
1975   Sean Bergin
1978   Rob Peters
1991   Wilbert De Joode
1997   Frank van Bommel
Meer resultaten... Minder resultaten

Biografie Martin van Duynhoven

Martin van Duynhoven is samen met Han Bennink, John Engels en Pierre Courbois een van de meest gerenommeerde Nederlandse jazzdrummers en percussionisten uit de bebopgeneratie van de jaren zestig en zeventig. In 1958 wint hij de eerste prijs op het muziekconcours te Tilburg, in 1967 de eerste prijs op het Loosdrecht Jazz Festival en in 1984 neemt hij de Boy Edgar Prijs in ontvangst. Van Duynhoven is ook werkzaam als grafisch ontwerper voor onder anderen Hitweek, Aloha, de Uitkrant, het Bimhuis en de partijkrant van de PvdA.

In bezetting van

Contraband  
Gravitones   drums, percussie
Group 1850   drums
I Compani   drums
Lazybones   drums
Musicians Union Band   drums
Sail/Joia   drums

1942 - 1958

Martin van Duynhoven wordt op 13 juni 1942 geboren te Boxmeer. Zijn vader heeft een drukkerij in Uden en is lid van de plaatselijke harmonie. De jonge Van Duynhoven wil ook bij de harmonie. Het duurt even voordat hij het instrument vindt dat bij hem past. Vader luistert via de radio naar jazz en is fan van Louis Armstrong. De eerste jazzdrummer die Van Duynhoven live ziet spelen is Lex Cohen. Hij vormt samen met enkele leden van de harmonie zijn eigen jazzbandje. Het zelfgemaakte drumstel maakt plaats voor een echt drumstel. De band speelt dansbare jazz en heeft onder meer Glenn Miller op het repertoire staan.

1959 - 1963

Martin van Duynhoven studeert vanaf 1959 vier jaar aan het conservatorium van Tilburg. Hij volgt ook een studie aan de kunstacademie te Den Bosch in dezelfde tijd als Willem de Ridder. De kunstacademie heeft veel meer invloed op zijn muzikale ontwikkeling dan het conservatieve conservatorium. Het is pas in Den Bosch dat hij voor het eerst muziek hoort van Ornette Coleman en Eric Dolphy. Na het behalen van zijn kunstdiploma wordt Van Duynhoven door Willem de Ridder aangemoedigd om naar Amsterdam te komen en mee te helpen met het ontwerpen van het progressieve popblad Hitweek. De drummer vormt een experimenteel kwartet met zanger en studiegenoot Hans Claessen, bassist Piet Hein Veening en saxofonist Arie Theunissen. De vier muzikanten behalen in 1963 de tweede prijs op het Loosdrecht Jazz Festival. Pas in 1967 winnen ze de eerste prijs. De vrije speelstijl van Van Duynhoven is geïnspireerd door zijn grote held Sunny Murray. In Amsterdam is Martin van Duynhoven een van de vaste bezoekers van jazzclub Sheherazade. Hij doet er onder meer sessies met trompettist Nedly Elstak.

1964 - 1974

De drummer krijgt in 1966 de tweede prijs tijdens een competitie in Wenen. In de jury zitten bekende jazzmusici zoals Mel Lewis, Cannonball Adderley en Ron Carter. Van Duynhoven begeleidt daarna vele vermaarde internationale jazzartiesten en deelt het podium met Chet Baker, Frank Wright en Dexter Gordon. Hij drumt in het Theo Loevendie Consort en met onder meer Willem Breuker, pianist Leo Cuypers en saxofonisten Hans Dulfer en Harry Verbeke. In 1969 is hij enige tijd de drummer van een nieuwe versie die zanger Peter Sjardin opricht van de van oorsprong Haagse psychedelische rockgroep Group 1850. Hij is te horen op het album Paradise Now waarvan meer dan 40.000 exemplaren worden verkocht. Van Duynhoven neemt deel aan enkele muzikale theaterproducties die op het Holland Festival in première gaan: Apocalyps met Theo Loevendie (1972) en De Knop met het Nederlands Blazers Ensemble, Willem Breuker en schrijver Harry Mulisch (1977).

1975 - 1979

Van Duynhoven is een van de drummers tijdens de opname van Boy Edgars album Music Was His Mistress: An Hommage To Edward Kennedy Ellington (1975). Hij krijgt een studiebeurs van het Ministerie van CRM en studeert van 1975 tot 1976 in New York. Daar bezoekt hij dagelijks meerdere concerten, ook van idolen als Billy Higgins. De drummer maakt deel uit van het Theo Loevendie Kwartet. Tot 1984 heeft hij zijn eigen Martin van Duynhoven Percussie Ensemble dat afwisselend bestaat uit drie tot maximaal twintig drummers. Hiermee treedt hij regelmatig op samen met acrobaten, dichters en kunstenaars. De drums staan op de rand van het podium en daarachter de overige instrumenten, zoals basgitaar, gitaar, marimba, vibrafoon en zang. Van het ensemble verschijnt in 1977 het album In A Mitrailleur N.Y. '76. Deze hedendaagse compositie is op 30 december 1976 live in het Amsterdamse Frascati opgenomen met drummers Harry Piller, Martin Bunjes en Peter Berk, saxofonisten Maarten van Norden en Sean Bergin en banjospeler Jaap van Beusekom uit de folkband CCC Inc. Martin van Duynhovens drumspel is te horen op onder anderen de registratie van Leo Cuypers' Zeeland Suite (1978), het album Number Nineteen van de Amerikaanse postboppianist Mal Waldron ‎(1979) en in de drie triostukken op de titelloze elpee van trombonist Willem van Manen (1979).

1980 - 1989

Vanaf 1982 voert Van Duynhoven solo- en schoolconcerten uit. Naast het begeleiden van jazzmusici, zoals zangeres Soesja Citroen, en zijn deelname aan jazzgroepen als de Waterland Bigband van Loek Dikker, de Springband van Willem van Manen en Gijs Hendriks' Construction Company, speelt hij hedendaagse composities in het Nederlands Blazers Ensemble en is hij een van de muzikanten op de plaat Oorlog en Pap (1981) van dichter Johnny van Doorn. De muzikant werkt mee aan meerdere muziektheaterproducties: Dr. Fruddi van Theo Joling (1980), Leedvermaak van Toneelgroep Baal (1982), De Wedstrijd (1983), Live in Paradiso van Jeroen Henneman en Willem van Malsen (1984) en De Bacchanten (1985). In 1984 is hij slagwerker bij de balletvoorstelling Appel Van Oranje van het Scapino Ballet en in 1985 bij Theo Loevendie's opera Naima.

1990 - 1999

Het Ab Baars Trio met Van Duynhoven en bassist Wilbert de Joode beperkt zich in de beginfase tot maandelijkse sessies van een paar uur in de repetitieruimte. Het duurt een paar jaar voordat het trio het podium opgaat en de vruchten van de repetities worden plukt. Martin van Duynhoven zorgt voor muziek en beeld bij het muziektheaterstuk Bokkenrijderslied (1994). Sinds 1997 speelt hij als vaste drummer bij het ensemble van Frank van Bommel. Andere muzikanten met wie hij in deze periode samenspeelt zijn onder anderen altsaxofoniste Vera Vingerhoeds, bassist Jan Hans Berg, cellist Tristan Honsinger, trombonist Wolter Wierbos, trompettiste Saskia Laroo en de Amerikaanse saxofonist en klarinettist Brandon Evans. In oktober 1998 begeleidt hij samen met bassist Wilbert de Joode enkele stukken die pianist Misha Mengelberg opneemt in de AirWave Studio in Chicago en die zijn terug te vinden op de cd Two Days In Chicago (1999).

2000 - 2016

Het Ab Baars Trio doet meerdere internationale tournees en gaat regelmatig samenwerkingen aan met buitenlandse muzikanten onder wie trombonist Roswell Rudd, hoornist Vincent Chancey en vocalist Fay Victor. In 2004 gaat Martin van Duynhoven met Bo van de Graafs groep I Compani mee voor optredens met muziek van en geïnspireerd door de Italiaanse filmcomponist Nino Rota. Drummers Van Duynhoven, Han Bennink, John Engels en Pierre Courbois hebben een gezamenlijk kwartet onder de naam BCDE. Martin van Duynhoven maakt met saxofonist Tobias Klein en bassist Gonçalo Almeida in december 2014 opnamen in Studio De Zwarte Molen, Amsterdam. Het resulterende album Vibrate In Sympathy bevat voornamelijk composities van Klein. Vanaf ongeveer 2007 houdt Van Duynhoven op met oefenen. Hij doet dat om fris te blijven op het podium en sleur te vermijden. Zijn speltechniek wordt daardoor een stuk soberder.

Foto's Martin van Duynhoven

Audio/Video Martin van Duynhoven