Muziekencyclopedie - Gerard Drieman

Gerard Drieman

Gerard Drieman was een Nederlandse componist. Hij componeerde van 1934 tot en met 1950. Zijn vroege werken waren symfonisch. Vanaf 1938 kan zijn muziek in toenemende mate getypeerd worden als avant-garde en wat stijl betreft als expressionistisch.
Volledige biografie...

Instrumenten

componist

Biografie Gerard Drieman

Gerard Drieman was een Nederlandse componist. Hij componeerde van 1934 tot en met 1950. Zijn vroege werken waren symfonisch. Vanaf 1938 kan zijn muziek in toenemende mate getypeerd worden als avant-garde en wat stijl betreft als expressionistisch.

1915 - 1933

Gerhardus Hendricus Johannes Drieman werd op 17 december 1915 in Amsterdam geboren en groeide aldaar op in een burgerlijk middenklassengezin. Vanaf zijn vijfde jaar kreeg hij pianoles.
Gerard Drieman, die een goed pianist was, was uiterst astmatisch. Daarom kon hij na de middelbare school niet naar het conservatorium, hetgeen hij zeer graag gewild had. Het liefste was hij dirigent geworden.

1934

Als zeer goed geïnformeerde autodidact begon hij op negentienjarige leeftijd te componeren. Zijn vroege werken werden gecomponeerd in een neo-klassieke symfonische stijl, geïnspireerd door de muziek van Anton Bruckner en Gustav Mahler:
• Symfonie Nr. 1 (1935)
• Kamersymfonie (1936)

1936 - 1937

In 1936 en 1937 componeerde Drieman een omvangrijke tweede symfonie in drie delen, waarvan de eerste twee delen verloren zijn gegaan. Desalniettemin is het derde deel, de Finale, op zichzelf al een veelomvattend werk voor symfonieorkest en vrouwenkoor (sopranen). Het Latijnse koraal van deze Finale is gebaseerd op Prudentius’ religieuze hymne Deus ignee fons animarum. In het werk zijn polytonale en polyritmische compositietechnieken gebruikt:
• Tweede symfonie, Finale (3de deel) (1936-1937)

1938 - 1950

In 1936 maakte Drieman kennis met de Duitse componist Apostel. De veertien jaar oudere Hans Erich Apostel (1901-1972), die in Wenen woonde, had gestudeerd bij Arnold Schönberg en Alban Berg.
Vanaf 1938 kwam er een verandering in Driemans muziek. Zijn composities bleven wat omvang betreft zeer beperkt en tendeerden ook wat stijl betreft in toenemende mate naar een muzikale vorm van expressionisme, die verwant is aan de Tweede Weense School.
Hoewel de structuur van zijn werk niet strikt serieel is, is deze echter wél zonder enige herhaling van motieven. Variatie van klank en tempo worden essentieel; melodie staat daardoor steeds minder centraal:
• Sonatine voor fluit, hobo en klarinet (1938)
• Twee stukken voor strijkkwartet (1938)
• Divertimento voor piano (1939)
• Vijf orkeststukken (1942)
• Vijfendertig miniaturen voor piano (1945-1946)
• Vijf stukken voor piano (1948)
• Sonate voor viool en piano (1950)
• Sonatine voor piano (1950)
Driemans muziek vanaf 1936 wordt getypeerd door extreem lage tempi (zelfs metronoomcijfer kwart = 16). Hij lijkt daarmee een zekere mate van spanning op te willen bouwen; er wordt een appèl gedaan op de subjectieve beleving van tijd.

1951 - 1980

In 1951 stopte Gerard Drieman met componeren en richtte hij zich volledig op activiteiten die niets met muziek te maken hadden. Hij overlijdt op 2 augustus 1980 in zijn woonplaats Amsterdam.

Albums | Singles | Compilaties | Overig | Gastbijdragen

In de discografie worden officiële opnamen die zijn uitgebracht van de betreffende persoon, band of ensemble per soort geluidsdrager chronologisch opgesomd. Meerdere uitgaven binnen hetzelfde jaar staan alfabetisch gerangschikt. Bij Gastbijdragen worden alleen bijdragen gelinkt aan platen van acts die een volledige vermelding hebben in de Muziekencyclopedie. Dit overzicht is bedoeld als index en biedt daarom geen volledige opsomming. Als muzikanten ook deel uitmaken van de bezetting van een band die in de encyclopedie staat, zijn de discografische gegevens terug te vinden bij de desbetreffende band.