TOON DE GOUW

Toon de Gouw

Toon de Gouw (Vlijmen, 14 januari 1960) begint als elfjarig jongetje in de amusementsmuziek. Naast trompet speelt hij ook saxofoon, gitaar, bas en orgel. Na een ontmoeting Niko Langenhuijsen raakt hij verslingerd aan de jazz; hij wordt jarenlang een steunpilaar in diens groepen, zoals Vaalbleek en Caoutchouc. Ook andere leiders ...
Volledige biografie...

Instrumenten

trompet

Biografie Toon de Gouw

Toon de Gouw (Vlijmen, 14 januari 1960) begint als elfjarig jongetje in de amusementsmuziek. Naast trompet speelt hij ook saxofoon, gitaar, bas en orgel. Na een ontmoeting Niko Langenhuijsen raakt hij verslingerd aan de jazz; hij wordt jarenlang een steunpilaar in diens groepen, zoals Vaalbleek en Caoutchouc. Ook andere leiders gaan de kwaliteiten van de trompettist waarderen. Toon de Gouw krijgt een belangrijke plaats in bands van Loek Dikker, Jan Laurens Hartong en Klaus Flenter. Later is hij te horen in zulke uiteenlopende orkesten als het Instant Composers Pool Orchestra, de Contraband, de Maiden Voyage Big Band, het Metropole Orkest en het Timeless Orchestra. Ook maakt hij deel uit van drummer Pierre Courbois' 5/4 Sextet.

In bezetting van

Contraband   trompet
Nueva Manteca   trompet

1977

Een ontmoeting met Niko Langenhuijsen is voor Toon de Gouw een openbaring, want deze introduceert hem in de jazzmuziek. Wanneer de Tilburgse bassist-pianist-componist een eigen octet start, het Gemeentereinigingsorkest Vaalbleek, vormt Toon de Gouw samen met trombonist Hans Sparla en de saxofonisten Paul van Kemenade en Henk Koekkoek de frontlijn. In 1980 verschijnt de gelijknamige eerste LP op het BVHaast-label. Drie jaar later brengt het Tilburgse label Eksakt de opvolger Doka Bonga uit. Ondanks alle bezettingswijzigingen, en de naamsverandering tot Vaalbleek Vocaal en later Caoutchouc, blijft De Gouw een vaste waarde van het orkest.

Hans Sparla Henk Koekkoek Niko Langenhuijsen Paul van Kemenade

1979

Toon de Gouw begint zijn studie aan het Rotterdams Conservatorium. Hij ontmoet daar pianist-docent Jan Laurens Hartong, die hem vraagt voor zijn latin-jazzformatie Nueva Manteca. Ruim tien jaar is De Gouw daarin leadtrompettist en solist. Vanaf het debuutalbum Varadero Blues is hij op vijf platen van Nueva Manteca te horen. Ook pianist Loek Dikker maakt van zijn diensten gebruik in het Waterland Octet.

Loek Dikker Nueva Manteca

1984

De VARA geeft Niko Langenhuijsen een compositieopdracht, die hij in de VARA-studio uitvoert met een speciaal sextet waarin trompettist Toon de Gouw, trombonist Willem van Manen, cellist Ernst Reijseger, bassist Arnold Dooyeweerd en een violist uit het Brabants Orkest, Bohuslav Zola. Zelf speelt Langenhuijsen bij deze gelegenheid piano. Voor de LP Hypo, die de omroep op zijn eigen label VARAJazz uitbrengt, ontvangt Langenhuijsen in 1985 een Edison. Voor een programma met muziek van Herbie Nichols vraagt Misha Mengelberg de trompettist om plaats te nemen in het Instant Composers Pool Orchestra. Opnamen van het project verschijnen later op de CD Two Programs.

Arnold Dooyeweerd Ernst Reijseger Instant Composers Pool Willem Van Manen

1985

Na zijn afstuderen krijgt Toon de Gouw meteen een aanstelling als hoofdvakdocent trompet aan het Rotterdams Conservatorium, later gevolgd door een soortgelijke positie in Antwerpen. Vanaf de jaren negentig bekleedt hij deze positie aan het Tilburgs Conservatorium (tegenwoordig Fontys Hogeschool). Wanneer trombonist Willem van Manen besluit om een big band te formeren onder de naam Contraband, vraagt hij Toon de Gouw in de trompetsectie. Hij blijft 19 jaar lang bandlid, tot de leider in 2004 besluit het orkest op te heffen. De Gouw is op alle zes albums van de Contraband te horen.

Contraband

1986

In zijn nieuwe nonet Palinckx heeft gitarist-componist Jacques Palinckx een plek ingeruimd voor Toon de Gouw. Er wordt een LP opgenomen met de titel Grrroeten, maar de groep is in deze samenstelling geen lang leven beschoren.

Palinckx

1990

Toon de Gouw gaat deel uitmaken van de Maiden Voyage Big Band, onder leiding van saxofonist Paul Stocker. Ook treedt hij tot het Timeless Orchestra van saxofonist Jos Beeren, dat repertoire van Glenn Miller speelt. Een CD van de band verschijnt op het Timeless-label.

Jos Beeren Paul Stocker

1992

Met het kwintet van baritonsaxofonist Ton van de Geijn maakt Toon de Gouw voor de box Art In Jazz (met veelbelovende jonge jazzgroepen) de CD School's Out. De ervaren gitarist Klaus Flenter, die hij nog kent van het conservatorium, neemt de trompettist op in zijn kwintet New Generation, waarin hij samen met de Belgische saxofonist Frank Vaganee de frontlijn vormt.

Ton van de Geijn

1998 - 2005

In het kwintet van drummer Pierre Courbois is Toon de Gouw de opvolger van Eric Vloeimans. Als saxofonist Fred Leeflang de groep verlaat en trombonist Ilja Reijngoud diens plaats inneemt, ontstaat een unieke koper-frontlijn. Als tegenwicht bedenkt Courbois een dubbelkwintet, waarbij vijf rietblazers aan het bestaande kwintet worden toegevoegd. Onder de titel Unsquare Roots debuteert het ensemble tijdens het festival Klap op de Vuurpijl 1999. Daar gemaakte opnamen komen terecht op de gelijknamige CD. In 2003 komt Courbois met een nieuw plan: een sextet dat louter muziek in 5/4 maat speelt. Hiertoe wordt het bestaande kwintet uitgebreid met rietblazer Jasper Blom. In 2005 verschijnt van het Pierre Courbois 5/4 Sextet de CD Révocation.

Jasper Blom Pierre Courbois

Foto's Toon de Gouw

Audio/Video Toon de Gouw